De fietsen die we in de regen hadden opgehaald, hebben daarna alleen maar zonneschijn gebracht. We hebben strikte instructies van Velotours om onze bagage elke dag om uiterlijk 9.00 uur bij de receptie neer te zetten en braaf ANWB echtpaar als wij zijn doen wij dat natuurlijk ook. We vertrokken maandag met stralende zon uit Konstanz voor de eerste etappe naar Stein am Rhein. De grens met Zwitserland passeerden we op de fiets zonder enige controlle. Gewoon in een woonwijkje. We fietsen door velden en al snel is duidelijk dat de Bodensee veel landbouw heeft en vooral veel fruitteelt. We vorderen best snel en drinken een kop koffie aan het meer. Dan verder en om even voor twaalf stuiten we op een Solarfähre naar de Insel Reichenau. Het bootje zou im 11.59 gaan! En ja hoor, hij kwam punktueel eraan. De laatste vaart voor de Mittagspause. We stapten op. Op het Insel is een Benediktijnerabdij en drie kerken. En veel groenteteelt. Het eiland is weer Duits en veel Zwitsers gebruiken het veer om groente te kopen. We fietsen het halve eiland rond. Het is Unesco werelderfgoed. De abdij heeft een prachtig koor en een een schatkamer. Op de kachel in de schatkamer staan Canadareizigers Marcus en Lucas gebroederlijk afgebeeld. We lunchen bij een Saladerestaurant in een kas. Erg biologisch en verantwoord maar vooral erg lekker. Terug op de veer en dan door naar Stein am Rhein. Onderweg nog wel een kopje thee. Het zakje Lipton dat op kantoor gratis in de pantry ligt koste 3,8 Zwitserse Frank. maar op kantoor heb ik het uitzicht er niet bij natuurlijk. Stein am Rhein kent mooie beschilderde huizen. Het hotel lag direct aan het water. Ik sla zwemmen, sauna en diner maar even over en ga naar de volgende ochtend. De etappe van dinsdag was kort. Daarom ginngen we 's ochtends met de trein naar Schaffhausen naar de beroemde waterval. De Zwitserse spoorwegen hebben hun reputatie waargemaakt. De trein reed heel precies op tijd. Daarna met de bus naar de waterval die in feite in Neuhausen bei Schaffhausen ligt. Indrukwekkend spektakel. De kracht van het water is enorm. De waterval is 121 meter breed en 21 meter hoog. Veel toeristen maar wij hadden een achteromroute gevonden waardoor we van bovenaf alleen erheen wandelden. Daarna terug met de bus en snelste stadswandeling ever door Schaffhausen gemaakt. Leuk plaatsje maar de waterval vaut le detour. Niet zozeer het centrum, afgezien van een een paar mooie fonteinen, rococogevels en een prachtige kloostergang. De trein bracht ons bij de fietsen en een welverdiend soepje! Daarna de tocht naar Radolfzell aangevangen. Hier en daar een Steigung die door mij moest worden gelopen. We kochten onderweg fruit bij een boer. En we waren weer in Duitsland dus de thee was aanmerkijk goedkoper met het zelfde uitzicht! In Radofzell was het bier uitstekend. Datzelfde gold voor hotel en pizzeria! De avonturen van vandaag volgen later!