Baliblender en op naar Sanur
Blijf op de hoogte en volg Monique
24 Juli 2015 | Indonesië, Sanur
22-24 juli 2015
Barbara van het reisbureau heeft ons de kookcursus van Paon zeer aangeraden en ook op Tripadvisor scoren ze hoge, zo niet de hoogste ogen. Onze verwachtingen zijn dan ook hooggespannen. We nemen voor we gaan koken een kijkje op de lokale markt. Veel kleuren, kruiden, groente en fruit. Toch is er een downside. Wat een rommel is het daar! De afvalproblematiek wordt hier weer eens levendig gedemonstreerd. Mensen gooien alles gewoon op de grond. Er zijn delen waar het enorm stinkt, vlak naast de verse groente. Zaterdag is er hier een groot Hindoefeest en er worden prachtige versieringen verkocht van een soort lichtgekleurd riet. Sinada wijst ons naast de gemberwortel, die we wel kennen, ook op de geelwortel en de engelwortel. Na de markt gaan de naar Paon. Dat ligt op een kwartiertje rijden van Ubud en is gevestigd in het woonhuis van het echtpaar dat de kookcursussen organiseert. De man ontving ons gastvrij en we kregen direct water. Er volgden nog een aantal andere groepen. Toen iedereen er was stelde hij zich voor als Wayan. Hij legde uit hoe een Balinese woning in elkaar zit met kamers voor de verschillende generaties die er wonen, een huistempel en een gezamenlijke ruimte die men gebruikt met feesten maar ook om problemen uit te praten. Hij vertelde dat dat heel belangrijk is omdat op Bali soms wel 36 mensen uit een familie in een huis samenwonen. Zijn stelregel was: nooit gaan slapen met een conflict, eerst uitpraten.
De keuken ligt in een dergelijk huis altijd op het zuiden. Wayan nam ons mee naar achter. Daar werden we ontvangen door zijn echtgenote Puspa met koffie of gemberthee. Zij vertelde met humor haar eigen geschiedenis. Zij was naar Bali gekomen om werk te zoeken maar had een echtgenoot gevonden met wie zij was getrouwd omdat ze zwanger was. Zij noemde dat MBA: married by accident. Daarna introduceerde ze de gerechten die we zouden gaan maken. Een soep, gestoofde kip, tonijn in bananenblad, een tempé gerecht, bonensalade, saté, pindasaus en yellow saus. We beginnen met snijden en hakken. Daarna de sauzen in de baliblender ofwel vijzel. Een kleine voor de pindasaus en een grote voor yellow saus. Iedereen moet het proberen. Het is nog niet zo makkelijk. We maken vervolgens de soep af. We werken twee aan twee. De zwarte peper gaat er erg ruim in! Dat zal overigens bij alle gerechten zo zijn. De soep is snel klaar en rond half twaalf eten we een heerlijke groentesoep. Dan bereiden we de overige gerechten. Overigens is bereiden wat veel eer. Achter de schermen heeft de staf heel veel mise-en-place gedaan. En zij doen de afwas. Er wordt heel hygiënisch gewerkt en goed opgelet dat alles gaar is. Zodat we geen Balibelly ofwel diarree zouden krijgen. Vooral de techniek met de bananenbladeren en de saté van kipgehakt met kokos zijn nieuw voor ons. De gerechten worden als buffet gepresenteerd en al snel zitten we aan een overheerlijke zelfbereide lunch. Een rijsttafel lekkerder dan we eerder proefden hier. Een beetje spicy maar niet te! Een Bintangetje erbij maakte het helemaal af. Na de lunch hadden we onze buikjes helemaal rond. De middag kende een gescheiden M/V programma. De heren gingen een wandeling door de rijstvelden bij Ubud maken en de dames shoppen. Het shoppen was erg leuk. We hebben goed "gescoord". Vooral Lou blijft een vaardige onderhandelaar. Maar Es kan er zeker ook wat van. Ik verlies dat absoluut van hen beiden. Wij sluiten af met een drankje aan aan bar aan de straatkant waar je heerlijk mensen kunt kijken. De shuttle van het hotel pikt ons op en terug in het hotel zitten de heren al aan de afternoontea op ons te wachten. We genieten verder van een rustige avond in het hotel. De koffers worden gepakt voor alweer de laatste etappe: Sanur.
De volgende ochtend (donderdag 23) worden we om half negen opgehaald. Via Kuta rijden we naar Sanur en onderweg bezoeken we nog een dorp waar men leeft van houtsnijwerk. We bezoeken een coöperatie. Het is enorm kunstig wat hier wordt gemaakt maar niet echt onze smaak. We kopen wel een mooi houten slacouvert waarover Marc de onderhandelingen voert. Met succes! Daarna naar Sanur. Het is altijd weer een beetje spannend hoe het volgende hotel eruit zal zien. Opnieuw worden we bepaald niet teleurgesteld. Aangezien deze reis ook voor ons 25 jarig huwelijk is, had ik gevraagd om een afsluitend hotel dat een beetje een honeymoon gevoel zou geven. Dat is wel heel goed gelukt. Het hotel ligt direct aan het strand, vanuit het zwembad kijk je uit over de zee, de poolvilla is supermooi. Aan. Op het strand staan ligbedden speciaal voor hotelgasten. Als je daar gaat liggen wordt het ijswater aangedragen. Je kunt er drankjes en lunch bestellen. Vanaf het moment dat je hier aankomt is er bovendien een soort persoonlijke butler aan je toegewezen die alles voor je regelt wat je maar wilt: ophalen vanaf de villa met een golfkarretje, reserveren snorkelexcursie of Spa, New York Times bij het ontbijt, extra nespressocupjes in de villa! We genieten deze middag volop op het strand en bij het zwembad. 's Avonds gaan we met de shuttle het dorp in waar we Italiaans eten bij The Village. Erg lekker en echt Italiaans. Twee taxi's brengen ons terug.
De volgende ochtend (vandaag dus) begint met yoga en sporten. Lou en ik volgen een yogales op een onwaarschijnlijk mooie plek aan het strand. Marc en Esther sporten in de gym en Joost gaat zwemmen. Het ontbijt is de volgende verrassing: onvoorstelbaar uitgebreid en internationaal, croissants, bami, nasi, fruit, pannenkoeken, sushi, eieren any style, salades, kaas, etc., etc., etc. We genieten er enorm van. Sapjes kun je bestellen in elke smaak en combinatie. Vooral de sushi gaan er goed in bij Marc en Esther. En talloze sapjes. En cappuccino die echt cappuccino is! Onze butler brengt ons een handgeschreven bevestiging voor een snorkelexcursie op zondag. Die gaan we bewaren om in te lijsten! Nu genieten we van zon en strand. Joost Marc en Lou zijn op de fiets de boulevard aan het verkennen. Ze willen o.a. een snorkel kopen. Esther en ik genieten aan zee! De komende dagen zullen in dit teken blijven staan denken we. Relax!
Barbara van het reisbureau heeft ons de kookcursus van Paon zeer aangeraden en ook op Tripadvisor scoren ze hoge, zo niet de hoogste ogen. Onze verwachtingen zijn dan ook hooggespannen. We nemen voor we gaan koken een kijkje op de lokale markt. Veel kleuren, kruiden, groente en fruit. Toch is er een downside. Wat een rommel is het daar! De afvalproblematiek wordt hier weer eens levendig gedemonstreerd. Mensen gooien alles gewoon op de grond. Er zijn delen waar het enorm stinkt, vlak naast de verse groente. Zaterdag is er hier een groot Hindoefeest en er worden prachtige versieringen verkocht van een soort lichtgekleurd riet. Sinada wijst ons naast de gemberwortel, die we wel kennen, ook op de geelwortel en de engelwortel. Na de markt gaan de naar Paon. Dat ligt op een kwartiertje rijden van Ubud en is gevestigd in het woonhuis van het echtpaar dat de kookcursussen organiseert. De man ontving ons gastvrij en we kregen direct water. Er volgden nog een aantal andere groepen. Toen iedereen er was stelde hij zich voor als Wayan. Hij legde uit hoe een Balinese woning in elkaar zit met kamers voor de verschillende generaties die er wonen, een huistempel en een gezamenlijke ruimte die men gebruikt met feesten maar ook om problemen uit te praten. Hij vertelde dat dat heel belangrijk is omdat op Bali soms wel 36 mensen uit een familie in een huis samenwonen. Zijn stelregel was: nooit gaan slapen met een conflict, eerst uitpraten.
De keuken ligt in een dergelijk huis altijd op het zuiden. Wayan nam ons mee naar achter. Daar werden we ontvangen door zijn echtgenote Puspa met koffie of gemberthee. Zij vertelde met humor haar eigen geschiedenis. Zij was naar Bali gekomen om werk te zoeken maar had een echtgenoot gevonden met wie zij was getrouwd omdat ze zwanger was. Zij noemde dat MBA: married by accident. Daarna introduceerde ze de gerechten die we zouden gaan maken. Een soep, gestoofde kip, tonijn in bananenblad, een tempé gerecht, bonensalade, saté, pindasaus en yellow saus. We beginnen met snijden en hakken. Daarna de sauzen in de baliblender ofwel vijzel. Een kleine voor de pindasaus en een grote voor yellow saus. Iedereen moet het proberen. Het is nog niet zo makkelijk. We maken vervolgens de soep af. We werken twee aan twee. De zwarte peper gaat er erg ruim in! Dat zal overigens bij alle gerechten zo zijn. De soep is snel klaar en rond half twaalf eten we een heerlijke groentesoep. Dan bereiden we de overige gerechten. Overigens is bereiden wat veel eer. Achter de schermen heeft de staf heel veel mise-en-place gedaan. En zij doen de afwas. Er wordt heel hygiënisch gewerkt en goed opgelet dat alles gaar is. Zodat we geen Balibelly ofwel diarree zouden krijgen. Vooral de techniek met de bananenbladeren en de saté van kipgehakt met kokos zijn nieuw voor ons. De gerechten worden als buffet gepresenteerd en al snel zitten we aan een overheerlijke zelfbereide lunch. Een rijsttafel lekkerder dan we eerder proefden hier. Een beetje spicy maar niet te! Een Bintangetje erbij maakte het helemaal af. Na de lunch hadden we onze buikjes helemaal rond. De middag kende een gescheiden M/V programma. De heren gingen een wandeling door de rijstvelden bij Ubud maken en de dames shoppen. Het shoppen was erg leuk. We hebben goed "gescoord". Vooral Lou blijft een vaardige onderhandelaar. Maar Es kan er zeker ook wat van. Ik verlies dat absoluut van hen beiden. Wij sluiten af met een drankje aan aan bar aan de straatkant waar je heerlijk mensen kunt kijken. De shuttle van het hotel pikt ons op en terug in het hotel zitten de heren al aan de afternoontea op ons te wachten. We genieten verder van een rustige avond in het hotel. De koffers worden gepakt voor alweer de laatste etappe: Sanur.
De volgende ochtend (donderdag 23) worden we om half negen opgehaald. Via Kuta rijden we naar Sanur en onderweg bezoeken we nog een dorp waar men leeft van houtsnijwerk. We bezoeken een coöperatie. Het is enorm kunstig wat hier wordt gemaakt maar niet echt onze smaak. We kopen wel een mooi houten slacouvert waarover Marc de onderhandelingen voert. Met succes! Daarna naar Sanur. Het is altijd weer een beetje spannend hoe het volgende hotel eruit zal zien. Opnieuw worden we bepaald niet teleurgesteld. Aangezien deze reis ook voor ons 25 jarig huwelijk is, had ik gevraagd om een afsluitend hotel dat een beetje een honeymoon gevoel zou geven. Dat is wel heel goed gelukt. Het hotel ligt direct aan het strand, vanuit het zwembad kijk je uit over de zee, de poolvilla is supermooi. Aan. Op het strand staan ligbedden speciaal voor hotelgasten. Als je daar gaat liggen wordt het ijswater aangedragen. Je kunt er drankjes en lunch bestellen. Vanaf het moment dat je hier aankomt is er bovendien een soort persoonlijke butler aan je toegewezen die alles voor je regelt wat je maar wilt: ophalen vanaf de villa met een golfkarretje, reserveren snorkelexcursie of Spa, New York Times bij het ontbijt, extra nespressocupjes in de villa! We genieten deze middag volop op het strand en bij het zwembad. 's Avonds gaan we met de shuttle het dorp in waar we Italiaans eten bij The Village. Erg lekker en echt Italiaans. Twee taxi's brengen ons terug.
De volgende ochtend (vandaag dus) begint met yoga en sporten. Lou en ik volgen een yogales op een onwaarschijnlijk mooie plek aan het strand. Marc en Esther sporten in de gym en Joost gaat zwemmen. Het ontbijt is de volgende verrassing: onvoorstelbaar uitgebreid en internationaal, croissants, bami, nasi, fruit, pannenkoeken, sushi, eieren any style, salades, kaas, etc., etc., etc. We genieten er enorm van. Sapjes kun je bestellen in elke smaak en combinatie. Vooral de sushi gaan er goed in bij Marc en Esther. En talloze sapjes. En cappuccino die echt cappuccino is! Onze butler brengt ons een handgeschreven bevestiging voor een snorkelexcursie op zondag. Die gaan we bewaren om in te lijsten! Nu genieten we van zon en strand. Joost Marc en Lou zijn op de fiets de boulevard aan het verkennen. Ze willen o.a. een snorkel kopen. Esther en ik genieten aan zee! De komende dagen zullen in dit teken blijven staan denken we. Relax!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
