Blue Mountains

Vandaag hebben we de Three Sisters gezien. De drie beroemde rotspunten in de Blue Mountains. Je ziet ze altijd op plaatjes van Australie. Het was heel bijzonder vooral zo tegen vijven toen de zon onderging. De rotsen straalden rood. En wat is het landschap hier wijds. Het verhaal is dat drie dochters van een aboriginalsvorst verliefd werden op krijgers van een concurrerende stam. Dat mocht niet en leidde tot oorlog. Om de mooie dochters te beschermen veranderde de tovenaar van de stam ze in rotsen. Helaas sneuvelde de tovenaar zelf in de strijd en niemand kon ze meer terugveranderen. Dit verhaal is een jaar of acht geleden door de aboriginals als officiele versie erkend. Een andere versie is dat het stamhoofd zichzelf met een speciaal botje in een vogel kon veranderen. Als hij ging vliegen mochten zijn dochter niet van de berg af vanwege een monster beneden. Op een kwade dag stootte een van de dochters een rotsblok omlaag en het monster werd wakker en kroop omhoog. De vader veranderde de dochters in rotsen om ze tegen het monster te beschermen en zichzelf in een vogel. Hij verloor daarbij het botje. De desbetreffende vogel (de lyrebird, moeten we nog even opzoeken!) pikt vandaag de dag nog steeds met zijn snavel over de grond. Hij zoekt het wonderbotje!De Blue mountains zijn zo'n 115 km rijden vanaf Sydney. We hebben dus vanochtend eerst onze huurauto opgehaald in alle vroegte bij een uiterst behulpzame Herzdame die uit voormalig Joegoslavie (nu Servie) kwam en heel gelukkig was hier. Het is een mooie fourwheel drive Ford. We mogen er niet mee off-road maar dat waren we toch niet van plan. Na een ontbijtje in Stanleystreet reden we (dwz Joost!) de stad uit. Het ging allemaal prima en we bekeken een gigantische waterval, Leura en de omgeving van de Three sisters. Daar liepen we door het tropisch regenwoud en zagen o.a. een Eucalyptusboom. Daar waren ook (zeggen ze) de stijlste trein en kabelbaan ter wereld. We gingen inderdaad zo ongeveer loodrecht langs de bergwand omlaag. Wat erg opvalt is de enorme vriendelijkheid, spraakzaamheid en behulpzaamheid van de mensen hier. Dat kennen we in Nederland helaas niet meer. Ze beginnen gewoon een praatje: Where are you guys from? what is that lnaguage you are speaking? etc. Trefwoorden zijn: no worries en no problems. Na terugkeer in Sydney parkeerden we (opnieuw Joost die zich een ware held heeft betoond) de auto in de parkeergarage naast het hotel. Ideaal. We hebben Japans gegeten bij een restaurant genaamd Sushi roll waar de gerechtjes op gekleurde bordjes op een lopende band langskomen. Je betaalt aan de hand van je lege bordjes. Geweldige formule. Enfin, dat is het voor nu. Joost heeft bij de 7/11 chocola gehaald en we gaan lekker thee drinken. Liefs voor allen van allen hier downunder. En Oh ja.... Antoinette is natuurlijk op Kreta en niet op Kos! Monique