Schwaebisch Hall, paradijs voor bruiden

Gisteren vertrokken we om 12.00 uur uit Leidschendam in de verwachting om 19.00 uur in Schwaebisch Hall aan het bier te zitten. Niets bleek minder waar. De files begonnen bij Eindhoven. daarna volgde Venlo, een hele trits files op de 61 (o.a. 10 km direct na de Moseltalbruecke) en als klap op de vuurpijl nog een flinke bij Heilbron. Ongelukken, olie op de weg en wegwerkzaamheden hebben enige invloed op de voortgang van de reis gehad. We hebben Rebers Pflug twee maal opgebeld dat het weer later werd en uiteindelijk hebben we de laatste twintig minuten vertraging maar niet meer gemeld. Maar wat een fijne reis was het. We hadden tumtummetjes en tucjes bij ons. Meer heeft een mens niet nodig om de file te overleven. Rebers Pflug is een restaurant met een hotel. We begonnen dus maar met een diner in de brasserie! Het restaurant naast de brasserie heeft een ster. Daar hadden we voor de volgende avond gereserveerd.
Maar voor we dat diner gingen genieten hebben we veel beleefd: een dagje Schwaebisch Hall. We begonnen zaterdagochtend in de Joanniterkirche. Daar is een permannente tentoonstellling van religieuze oude kunst. Veel altaardelen en heiligen. Eindelijk eens een beeltenis van de heilige Monica gezien. Helaas was fotgraferen verboden. Ze hing naast de Heilige Margaretha hetgeen de naam van Joost's moeder is dus wel toepasselijk. Wij herkennen Petrus aan zijn sleutels, Sebastiaan aan de pijlen en Laurentius aan het rooster maar daarna houdt het wel een beetje op. Daar wil ik meer van weten. Gelukkig waren er veel begeleidende teksten. Hoogtepunt was een Maria van Holbein. Wat een vakmanschap hadden de schilders in die tijd. Gestolde vroomheid! We genoten maar waren wel behoorlijk aan een cappucino toe!
Daarna maakten we een stadswandeling over verschillende bruggen over de Kocher langs veel vakwerkhuizen door middelseeuwse straatjes. Het begon een beetje te regenen. We bezochten de Michaelkirche en de markt. De Michael ligt hoog boven de markt. De trappen worden ook gebruikt als theaterbuehne. Boven stond een net getrouwd bruidspaar met een gezelschap luidruchtig te feesten en champagne te drinken. We bezochten de kerk die inmiddels werd ingericht voor het volgende bruidspaar. Mooie kerk met een altaar met Nederlands houtsnijwerk. In de voorhal hangt de beeltenis van heilge Michael, beschermengel van de stad. Volgens een dame die we in een boekhandel tegenkwamen geeft die plek veel energie. En levendig was het. Toen we beneden kwamen ontmoetten de komende en gaande bruidsstoeten elkaar. Joost heeft foto's met twee bruiden kunnen nemen. De tweede bruid had ook een muziekkapel bij zich. De eerste liet ondertuusen paarse hartvormige ballonnen op. Wij liepen verder ondertussen in de stromende regen en nadat we de stad helemaal rond waren, vonden we een plekje onder een parasol om te lunchen. Heerlijke Kartoffelsuppe en een glas witte wijn gaven ons de moed voor een wandelng naar Gross Komburg een Benediktijnerklooster op een heuvel vlak buiten de stad. Om 16.00 uur zou daar nog een rondleiding zijn en die wilden we halen. We hebben flink gelopen het is gelukt! Om twee over vier kochten we kaartjes en we konden nog aansluiten. Erg mooi! Het klooster is al heel oud. Gesticht door een graaf met twee dochters (die raak je wel kwijt) en negen (sic) zoons. Wat moet je daarmee? Dan is een klooster wel handig. Overigens hadden ze er twee uit het klooster gelaten maar een overleed en de ander wilde niet trouwen dus ja: toen hebben ze door de paus een van hen van de kloosterbelofte laten ontslaan om de dynastie te redden. Dat is gelukt. Een prachtige kloosterkerk: de Nikolauskirche. Gesticht vlak nadat Nicolaas van Myra was overgedracht naar Europa. Er was een kansel waarop een Christus met bliksemflitsen in de hand allerlei vrouwelijke figuren die zaken als hebzucht, luiheid, ijdelheid, jalouzie en wellust verbeeldden, leek te willen bestraffen. De kansel werd door sterke gespierde mannen gedragen. Gelukkig herinnerde de gids eraan dat in het Latijn eigenschappen altijd vrouwelijk zijn. Dat geldt dus ook voor wijsheid, geduld en trouw! Ook was er een kroonluchter waarop een abt uit de twaalfde eeuw de twaalf apostelen en twaalf kleine profeten had laten uitbeelden. Het oude en nieuwe testament verenigd. Wat een mooie gedachte. Het kan dus wel! En toen al bedacht.
We wandelden nog de hele vesting rond en daarna door het stadspark terug. We dronken daar nog een kop thee op een heel mooie plek. Het museum met moderne kunst was helaas al gesloten toen we weer in de stad kwamen. We bezochten de lokale supermarkt om voor Marc een Haller biertje in te slaan. Daarna naar het hotel en toen was het tijd voor ons sterrendiner. We zullen jullie niet jaloers maken maar.....het was super! En in de tuin van het hotel vierde de derde bruid van de dag haar bruiloftsfeest. Joost zag haar borden gooien die door de arme bruidegom moesen worden opgevangen op straffe van een slecht huwelijk. Personeel met stoffer en blik stond aan de zijkant klaar maar het liep goed af. Dan hebben Joost, Wim en Wouter het toch vrij makkelijk gehad! Morgen gaan we naar Konstanz en daar begint overmorgen ons fietsavontuur! Dit verslag is geschreven in de Schwein und Weinbar van ons hotel. Wein had ik erbij. Het Schwein is een knuffel die achter mijn rug zit.