Van Pelikanen en koala's

Lieve allen, een verslag over twee dagen. Gisteren in Gloucester hadden we geen internet. Hier in Port Macquarie weer wel. Gisterochtend trokken we opnieuw Hunter Valley in. We deden nog drie wijnhuizen (Tyrells, Scarborough en Tatler). Vooral de tweede kunnen we aanbevelen. Daar laat men je 11 (sic en snik, ik was de bob) wijnen proeven. De glazen worden kloksgewijs op een placemet geplaatst waarop de namen van de wijnen zijn voorgedrukt. Je begint met de allerlichtste Semillion (moet met dubbel l zoals Marc mij corrigeerde na het laatste verslag), en eindigt met de zoete late harvest Semillion. Daartussen in ook nog drie Chardonnays, rose en rode wijnen. Ook bezochten we een olijfoliebedrijf en een chocoladefabriek. Daarna vertrokken we richting Gloucester. We maakten nog een tussenstop in een klein plaatsje Morpeth, typisch Australisch aan een rivier met een oude brug, waar we op zijn Engels teaden met applecrumblepie en scones. De dame van het tea house adviseerde ons een alternatieve route naar Gloucester en die namen we. De route was schitterend door de heuvels. Helaas is het hier vroeg donker (zes uur) dus het laatste stuk reden we in het donker met veelal groot licht op bij gebrek aan tegenliggers! De Gloucester Country Inn is een motel naast de golfbaan waar je temporary lid van kon worden (gratis) met als gevolg dat je er mocht eten en drinken. Marc en Joost kregen een gratis bier (This one is from Australia!). Vanochtend liepen we eerst de Gloucester Lions Buckets scenic walk (voor de helft, het was glad en erg rotsig)). Het was meer een klim dan een walk. Maar prachtige uitzichten beloonden de inspanning. In feite is het een soort bergbeklimming meer dan een walk. Daarna richting Pacific. In Nadiac dronken we een cappucino en liet Joost zich bij de local pharmacy het Australische health care system uitleggen. Dezelfde discussies over eigen bijdragen als bij ons. Het is hier verkiezingstijd en dat speelt een rol net als de pensioenleeftijd. Nadiac is en pleintje met een paar huizen maar ze hebben er een "vet".Daarna op naar North Haven waar we op het strand keken naar de Ocaan en we onze eerste pelikanen hebben gespot. Toen door naar Cathie (spreek uit Cat eye) waar we hebben gepicknickt met zicht op de Pacific en wederom pelikanen. Echt ongelofelijk. Zo'n self catering lunch van Woolworth met een banaantje is eigenlijk wel zo lekker! Iedereen had gepakt wat hij echt wilde hebben. Daarna naar Port Macquarie. Een geweldige rit langs de oceaan en toen het stadje in richting hotel. Hier bezochten vervolgens een Koalaziekenhuisje (heel erg leuk en wat zijn ze lief en grappig)en een van de vele stranden. De oceaan is prachtig en we zagen op het strand de zon ondergaan. Rood is het hier dan. Het is hier nergens Saharageel maar alleen rood en groen. De zonsondergang kleurt enkele minuten de hele oceaan rood. Heel erg mooi. We blijven genieten. Ook hier zwemmen de pelikanen voor onze neus. Ik zit nu op het balkonnetje van de hotelkamer met seaview (een upgrade!) en zie de zeilbootjes aangemeerd liggen. Groetjes en liefs van ons allemaal. Kus van Marc voor Anouk en veel plezier voor Marjoleine die vandaag (ongeveer nu?) echt vliegt. Monique, Joost, Marc, Esther