Rainy day

Lieve allen, ja Anouk heeft helemaal gelijk. Marc vindt het top met alle dieren. Hij heeft vandaag in de mooie plaats Grafton, waarover later meer, een Birds of Australia boek gekocht. Vogels zijn er hier in alle soorten en maten en in overvloed en ze maken allerlei geluiden! Vandaag regende het pijpestelen. Je kon ongeveer buiten douchen, een onvoorstelbare hoeveelheid water kwam omlaag. In Bellingen ontstond zelfs een powercut in het hotel. Gelukkig was het al licht. Wij hadden een lange reisdag van Bellingen naar Port Byron en hebben vanwege de regen in Bellingen het National Park Dorrigo, met pijn in het hart over moeten slaan. We vertrokken na een ontbijtje in de local Tuckshop, waarbij we een local op zijn verzoek uitleg hebben moeten geven over van alles en nog wat o.a. het Islamvraagstuk in Nederland (Hirsi Ali was vorige week in Sydney) en vervolgens door hem werden getracteerd op een verhaal over de TT in Assen in 1946 (hij was breed van stof, redelijk op de hoogte en wij kwamen niet van hem af maar eigenlijk was het juist wel heel leuk) richting Pacific Highway. We stopten in Grafton, een plaatsje landinwaarts aan de superbrede Clarenceriver. Vandaag was het de dag van het rivierenlandschap. We reden zo'n 300 kilometer (men meet hier in inderdaad in kilometers) langs allerlei superbrede rivieren. Het werd ook weer vlakker. Bellingen lag in de bergen. Je moet hier ongeveer anderhalf keer zoveel tijd rekenen om ergens te komen als in Nederland. We eindigden weer aan zee in Byron Bay. In Grafton maakten we kennis met het gewone Australische leven in een gewoon stadje op een regenachtige dag. We parkeerden aan de Clarenceriver en dronken een cappucino in het Crownhotel. Dat hotel is op video vastgelegd! Vervolgens bezochten we de drie highlights van deze plaats, de Christ Church Cathedral, het shopping centre en de Regional Arts Galery met restaurant Georgies (het beste in town volgens de in het winkelcentrum nog snel aangeschafte Rough Guide van de East Coast van Australie. De Kathedraal was beperkt van omvang en hoewel geadopteerd door de National Trust of Australie in onze ogen niet heel speciaal. Er werd terwijl wij er waren tapijt gelegd. Esther heeft het gastenboek getekend en terugbladerend tot 2005 kwamen we geen andere Nederlanders tegen. Het winkelcentrum was daarentegen enorm groot. De Art Gallery had net een fototentoonstelling met modefoto's uit de jaren 60 en 70. Heel leuk om te zien zij het dat Marc en Esther zich bij Georgies hadden teruggetrokken met hun I-Pods en dit aan zich voorbij lieten gaan. De middag hebben we verder nodig gehad om met één stop bij een uitzichtspunt op de oceaan, die ons bevestigde dat hier inderdaad sprake is van all weather surfing -er waren drie m/v bezig om in de stromende regen de golven te bedwingen- in Byron Bay te komen. Het hotel is wederom prima en we aten op een paar meter van de Oceaan in een prima visrestaurant, Fishlands, wederom BYO maar we waren geprepareerd deze keer! De vriendelijkheid van de bevolking blijft toch wel het meest treffend. Onze plannen voor morgen worden bepaald door het weer. Veel liefs weer voor jullie allemaal. Monique