Whales en Carmel

Monterey was vroeger de vissershaven van de sardientjesvissers. Ook hier is dus een Fishermans Wharf. Van de vissers is geen spoor meer te bekennen. De Wharf is net zo toeristisch als die in San Francisco zij het dat deze kleiner is. Maar vooral weer veel eten, snoep en kitsch te koop. We gaan erheen omdat daar onze Whalewatching tour met de Princess vertrekt. We halen onze tickets op en schrijven ons in op de lijst. Daarna maken we een wandeling langs de kustlijn richting Cannery wharf. Daar werden die sardientjes vroeger ingeblikt. De zeehonden liggen te slapen in de haven. Een enkele zwemt en dat is een heel grappig gezicht. We hebben tijd er rustig van te genieten omdat de boot pas om 10 over twaalf gaat boarden. Helaas is die tijd wel te kort voor het Seaquarium. Je moet keuzes maken en hoewel dit een van de mooiste ter wereld schijnt te zijn gaat dat niet lukken. Volgens de beschrijving heb je er enkele uren voor nodig en die hebben we voor en na de boottocht (tot de sluitingstijd) helaas niet meer. Jammer vooral voor Marc. Maar de boottocht maakt het ruimschoots goed. We zien veel walvissen (bultruggen) en kunnen hun gedrag goed observeren. Eerst zie je ze water spuiten. Daaraan zie je waar ze zijn. Dan komen ze een keer of drie aan de oppervlakte en vervolgens duiken ze omlaag en dan zie het klassieke beeld van de staart boven het water. Ook zien we dolfijnen en een sunfish. En heel veel zwemmende en springende otters. En ook nog een zwarte albatros. De tijd aan boord vloog om. We reden vervolgens naar Carmel, een dorpje aan de andere kant van het schiereiland. Annet had al voorspeld dat ik dat leuk zou vinden en zo was het ook. Het heeft iets van Bergen of Laren. Mooie cottages, beetje artistiek, veel mooie maar erg dure winkels en aan het einde van de hoofdstraat een werkelijk adembenemend strand omzoomd door duinen met cypressen en schitterden beachhouses. Toen we terug in het hotel kwamen lazen we dat ook Ingrid dit een aanrader vond en wij kunnen dat bevestigen. We hebben er een late lunch genoten bij Dametros, een restaurant met een Griekse en een Syrische eigenaar waar niet lang nadat wij binnenkwamen de mensen buiten in de rij stonden. Kennelijk goed gekozen. Dat bleek ook wel uit het eten. We hebben inmiddels geleerd dat je Caesarsalads in soorten, maten en kwaliteiten hebt maar deze was geweldig. We maakten vervolgens een wandeling door het dorpje en uiteraard langs het strand met boven ons zicht op een deel van de golfbaan van Pebblebeach. Daar gaan we morgen heen. We aten na een vruchteloos onderzoek van twee Japanse en een Chinees restaurant (alle afgekeurd of op de kaart of op de sfeer) gewoon weer bij de aanbevolen buurman van het Monterey Cookhouse en dat was weer zowel prima als gezellig! We voelden de zeewind nog in ons gezicht toen we daar zaten. Morgen naar Santa Barbara maar eerst de 17 miles drive en Pebbles beach. Bedankt voor jullie reacties en tips. Dat is erg leuk als je hier bent!