Van Bryce naar Moab,

Het ontbijt is inderdaad precies om 8 uur. We worden gewekt door wat wij denken dat de geur is van vers gebakken brood. Het blijken echter wafels te zijn. We krijgen die echter pas nadat we allen (het valt niet te ontwijken) de starter bestaande uit oatmeal hebben verwerkt voor zover mogelijk. Het ontbijt in de bed and breakfast in Tropic bij Bruce Canyon blijkt een groepsgebeuren te zijn. We schuiven aan aan een tafel van zes bij een ouder heel vriendelijk Amerikaans echtpaar uit Idaho. Zij zijn vooral geinteresseerd in de grondprijzen in Nederland. Die vinden ze exorbitant. Ruim voor tien uur verlaten we de bed and breakfast. We gaan vandaag via de toeristische route naar Moab. We rijden de Scenic Byway 12. Hier is de film Jurassic Parc opgenomen en dat is goed voorstelbaar. Het lamdschap langs het eerste deel van deze Scenic Byway is voorwereldlijk. Een ontdekkingsreiziger die hier was aangeland had gezegd dat de vlakten voor hem allen door wezens met vleugels te overwinnen zouden zijn. Het is groots en onherbergzaam. Dinosaurussen passen naadloos in deze omgeving. We rijden door naar de nederzetting Boulder waar we koffiedrinken bij The Burr Trail. Men heeft daar vandaag voor de lunch Gazpacho als special en die kunnen we niet weerstaan. Er zijn bloemen in verwerkt: bachelors buttons. Ze zien er uit als klaverbloemen. Daarna verandert het landschap. Het wordt groener, minder heet, een soort alpine landschap. We stoppen nog een aantal malen om vergezichten te bewonderen. Bij het Wildcat information centre winnen we informatie in bij een uiterst vriendelijk echtpaar. Ze verzoeken ons onze namen n het gastenboek te schrijven en een speld op een wereldkaart te prikken op de plek waar we vandaan komen. ls we weglopen horen we hem aan haar vragen: and did they sign the guestbook? We rijden door naar Capitol Reef National Parc. Dit is een vruchtbaar deel van Utah rond om de Fremont River. Het heeft een deel dat wirdt aangeduid ala Fruita historic district. Hier hebben tien families van Mormonen zich gevestigd om fruit te gaan verbouwen. We bekijken een historic house dat nog tot 1969 bewoond is geweest. Ze hebben dezelfde trapnaaimachine als Oma Taggenbrock vroeger ook had. Verder veel aandacht voor eten o.a via een Mormon cookbook. Daarna doen we een deel van de scenic drive door het park om af te sluiten met de Fremont River Walk die helaas vlak voor de top wordt onderbroken door een flinke regenbui. We schuilen langs de rotswand. Ook deze is zeer gelaagd en poreus. We besluiten als de regen wat afneemt terug te lopen. Al met al is het toch een wandeling van anderhalf uur. De rode grond onder onze voeten wordt door de regen ook kleiachtig en glad. We zien paarden, herten, salamanders en koeien. Om half zes hebben we nog 145 mijl te gaan naar Moab. Die rit gaat door de woestijn. Het is een bizar landschap. Zo'n 200 km rijden we langs in feite onbruikbaar, dor, deels gelig, deels grijzig en rotsig landschap waarin behoudens een enkele kleine onduidelijke struik geen leven te bekennen is. Om 8 uur arriveren we (precies volgens schema) en na het oversteken van de Coloradoriver in Moab. Daar is duidelijk veel te doen. We eten bij de Italiaan naast het hotel en bespreken de opties. Het eten is overvloedig. Italie met een Amerikaanse twist ditmaal. Morgen als eerste naar The Arches National Parc.